Çoğu insan ölüme hazır değildir, ne kendi ölümüne ne de başkalarının.Şoka girerler, ödleri patlar, beklenmedik bir sürprizdir ölüm onlar için. Olmamalı oysa.
Ben ölümü sol cebimde taşırım. Bazen cebimden çıkarıp onunla konuşurum: "Selam yavrum, nasılsın? Ne zaman geleceksin beni almaya? Hazırım."
Bir çiçeğin büyümesi bizi ne kadar kederlendiriyorsa ölüm de o kadar kederlendirmeli. Korkunç olan ölüm değil, yaşanan ya da yaşanamayan hayatlardır. İnsanlar hayatlarına saygı duymuyorlar, işiyorlar üstlerine, sıçıyorlar. Geri zekalılar. Tek düşündükleri düzüşmek, sinema, para ve düzüşmek. Hiç düşünmeden yutuverirler Tanrı'yı, hiç düşünmeden yutuverirler vatanı.
çok geçmeden düşünme yeteneklerini yitirir, başkalarının onlar için düşünmelerine izin verirler. Pamuk beyinliler. görünümleri çirkin, konuşma biçimleri çirkin, yürüyüşleri çirkin. Yüzyılların olağanüstü bestelerini çalın onlara duymazlar.
Çoğu insanın ölümü aldatmacadır. Ölecek bir şey kalmamıştır geriye.
4 yorum:
korkunç olan kesinlikle ölüm değil. şu: bizim hala nasıl olup da, ölüp çoktan kokuşmuş bir düzenin içinde nefes alabildiğimiz.
teşekkürler ilgine :)
bu koku artık dayanılmaz oldu. İnsanları sevmiyorum diyemem ama ne kadar uzak olursak o kadar iyi.
insanları seviyoruz. bir şeylere çabalamamız bu yüzden hep. mesleklerimize, uğraşlarımıza bi bak. insan için. sadece kendimiz için yaşamıyoruz. yaşayamıyoruz.
acı bu yüzden.
bir şeyi hem sevip hem ondan olmadığın inancını kabullenmekten.
"insanların çoğu ancak son anda ölürler;kimileri ise 20 yıl öncesinden, hatta daha bile erken başlarlar bu işe. işte onlar,dünyanın düşkünleridir."
louis-ferdinand céline
Yorum Gönder