20 Ekim 2010 Çarşamba

teknolojinin mimikleri

Bundan 3 ya da 4 sene önceydi. İş yerimde oturuyordum akşamüstü sularında, hava tüylerimi heyecanlandıracak kadar soğuktu sadece. Kapı kapalıydı. İçeride 2 tane kadın ve bir consol da oyun oynayan 2 genç vardı. Hiç bir şey umurlarında değildi meşgul oldukları zehirden başka.. Kapıdan 60 lı yaşlarda, nur yüzlü bir çift girdi. O kadar sevimlilerdi ki, onlar içeriye iki adım atmadan yanlarındaydım çoktan. Biraz daha kendinden emin, konuşmasına, görgüsüne güvenen, kocasından daha genç gösteren kadının gözlerinden kızını özlediği okunuyordu.. Onları kendi bilgisayarıma oturttum hemen. Teknolojinin bu kadar gelişmiş olmasına ilk defa bu kadar çok seviniyordum. Telefonla arayıp kızlarından görüntülü görüşme yapmak için kullandıkları bir programın şifresini alacaktık. Sesi tiz, içten ve sakindi. Kızlarını monitörde görecek, sesini telefondan dinleyeceklerdi. Her defasında tüm sevimlilikleriyle, ''kızımda bizi görüyor mu  diye soruyorlardı'' :)
Evet şimdi her iki tarafta birbirini görüyor ve yüzleri gülüyordu. Bende bir o kadar mutluydum. Ama bundan daha çok dikkatimi çeken monitördeki kadını tanıyor olmamdı. Bu hentbol oynarken hayranlıkla izlediğimiz, güzelliğiyle, giyimiyle, kendine özgü yürüyüşü ve tarzıyla, topu tutuşuyla bile herkesin örnek aldığı Elif'ti. =))
O nur yüzlü teyzemin gözleri dolduğunda bende o masadan ayrıldım hemen. Oyalandım dışarıda. Hüzün beni sinirli yapardı o zamanlarda bile. Gidip yanına üzülme teyzecim, o başının çaresine bakar dedim içimden.. Sanırım duydu ki hemen güldü gözleri. Bir daha teknolojinin bu kadar iyimser bir duruma hizmet ettiğine rastlamadım. Zaten bu kadarda geliştiğini düşünmüyorum henüz..

2 yorum:

D!mple Rock dedi ki...

teknoloji.
tekno olduğu kadar da emoşınıl.
ama asla emo değil.

<3 teknoloji
<3 nanoteknoloji.

güzel yazı. tebrikler.

anılmurat dedi ki...

teşekkürler. en sıradanını okumuşsun.